KEDİLERDE MANTAR HASTALIĞI
Kedilerde mantar hastalığın en sık nedeni ‘Microsporium Canis’ tir. Son yıllarda Trichophyton türüne ait enfeksiyonlarda artış görülür.
Mantar enfeksiyonu zoonoz ve bulaşıcı bir hastalıktır. Bağışıklık yanıtları az geliştiği için yavru kedilerde, bağışıklığı baskılanmış, yaşlı hastalıklı, şiddetli stres altındaki kedilerde Chinchilla ve Persian gibi uzun tüylü kedilerde daha sık görülür.
Kedilerde bulaşma kontak yolla olur. Battaniye, fırça, kafesler bulaşmada önemli rol oynar. Özellikle sonbahar, kış gibi nemli havalar mantarın en çok görüldüğü zamanlardır. Bulaşmada diğer kedi ve insanlar açısından önemi, aynı evde veya ortamlarda, canlı mantar sporları enfekte hayvanın yakın çevresine saçılır. Bunların 1 yıl gibi uzun bir süre canlı kalabilme potansiyelleri vardır. Tedavide ortam hijyeni bu açıdan çok önemlidir.
Kedideki Mantar İnsana Geçer mi?
Kedideki mantar nadir görülse de insana geçebilir. Daha çok bağışıklık sistemi zayıf, vücut direncinin düştüğü durumlarda ve çocuklarda bulaşma gerçekleşebilir. Böyle durumlarda kediyle temas azaltılmalı ve ortam hijyeni özellikle kediden dökülen tüylerin uzaklaştırma işlemine önem verilmelidir.
Kedilerde Mantar Enfeksiyonunun Belirtileri ve Tedavisi
Kaşıntı değişkendir. Dairesel kıl dökülmeleri tek olabildikleri gibi çok sayıda da olabilirler. Genellikle lezyonlar baş ve boyun bölgelerinde görülür.
Sağlıklı kedilerde mantar enfeksiyonu 1-2 hafta içinde kendiliğinden geçebilir. Ancak insanlara ve diğer hayvanlara bulaşabileceği için tedavi gereklidir. Tedavi öncesi bölgeden kazıntı alınıp etkenin belirlenmesinde yarar vardır.
Hastalığın tedavisinde lokal uygulama, aşılama ya da ilaç tedavisi yapılırken çevrenin temizlenmesine çok özen gösterilmelidir. Özellikle uzun tüylü kedilerin traş edilmesi tedaviyi kolaylaştırmada büyük önem taşır. Çoklu kedili ortamlarda mantar hastalığına yakalanmış kedi diğer kedilerden ayrı bir ortamda tutulmalı ve diğer kedilere bulaşması önlenmelidir. Mantar enfeksiyonu tedaviye çok çabuk yanıt verip hızlı bir iyileşme de gösterebilir kronikleşip uzun bir tedavi süreci de gerektirebilir. Tedavi en az 6-12 hafta devam edebilir.